Boeken over Wim Sonneveld
(jun 2006)
Dit boek is een weerslag van het theaterprogramma, het heeft een persoonlijk voorwoord van Sonneveld en er staan enkele zwart-witte foto's in.
De mens Wim Sonneveld, zoals u hem niet kende (1975)
Dit gammel in elkaar zittende boek is een verzameling van losse, niet chronologisch geordende verhaaltjes over Sonneveld met veel foto's en weinig diepgang. Er zit noch index noch register in. Het boek heeft een voorwoord van Toon Hermans.
Wim Sonneveld (1975)
Janssen schrijft over zijn voormalige partner in gezwollen taal. Het boek is nog opgedragen aan Friso Wiegersma.
Met een bijdrage van Wim Ibo en Ton van der Stap. Na zijn vakantie in Mexico in december 1973 vatte Wim het plan op een serie mexicaanse verhalen te gaan voordragen voor de KRO-radio. Op 17 februari 1974 zette hij bij wijze van proef een zo'n verhaaltje op de band. Dat grammofoonplaatje zit bij het boek. De wereld van Wim Sonneveld (1975)
Albert Mol werkte jaren met Sonneveld. In het boek beschrijft hij zijn herinneringen hieraan. Ook vertelt hij over de vroege dood van Hans Kaart, Fien de la Mar en Paul Huf.
Sonneveld, opnieuw nabij (1984)
Na de dood van Janssen werd zijn eerste boek opnieuw uitgegeven, nu met toevoeging van enige correspondentie van Sonneveld.
Sonneveld (1987)
De eerste poging tot een goede biografie van Henk van Gelder is goed geslaagd. Een chronologisch verhaal met veel foto's en feiten. Friso Wiegersma werkte (voor het eerst) mee aan dit boek.
Telkens weer het dorp (2000)
Wiegersma bundelt zijn teksten (o.a. voor zijn partner Sonneveld) en schrijft over de geschiedenis ervan. Sonneveld komt geregeld in anekdotes tevoorschijn. Op de bijgeleverde cd's staan mooie nummers, waaronder het nooit eerder uitgebrachte
Rob. Zie ook: meer informatie Sonneveld, zeg maar ja tegen het leven (2005)
Verzameling van twaalf vertellingen over Sonneveld. Een aardig boek met veel foto's . De vertellingen zijn wat chaotisch geordend, zo begint Peekel met Sonnevelds avonturen in Amerika en zijn film-producties. Daarna komt er een meer chronologisch verhaal.
Veel nieuws staat er niet in dit boek, al is het leuk dat er meer recentere Sonneveld-feiten genoemd worden, zoals bijv. het bestaan van deze website. Al wordt die aan een ander toegeschreven. Zo staan er wel meer slordigheden in het boek, op blz. 67 gaat de opmerking van Ina echt niet over Catootje.
Ook jammer dat Peekel zich vrij kinderachtig laat verleiden tot het insinueren dat de erven Sonneveld allemaal duistere dingen verzwijgen, enkel en alleen omdat ze niet aan zijn boek wilden meewerken (ze waren zelf met een ander boek bezig).
Sonneveld, de parel van het cabaret (2006)
Mooi vormgegeven boek met veel foto's. Helaas wel met veel drukfouten. Interviews met enkele bekenden van Sonneveld geven helaas weinig nieuwe informatie.
Recensie. Moeder, ik wil bij de revue (2006)
Verzameling teksten met anekdotes.
Recensie. Recensie Terug naar Wim Sonneveld en Friso Wiegersma