Uit het programmaboekje:
Wim Sonneveld zag in 1956 My Fair Lady in New York, was er meteen wèg van en wist: professof Higgins, die rol zou ik nu eens graag willen spelen. Higgins, spraakleerspecialist en dialectdeskundige, schepper van 'Higgins Universeel Alfabet'. Sonneveld, cabaretleider, chansonnier, filmspeler, één van de weinige hollandse artisten die ook in het buitenland populariteit geniet, maak ook: virtuoos accent-herkenner en -imitator (van Laag-Mokums tot Hoge-Veluws). Vier jaar na die eerste kennismaking in New York is Wim Sonneveld professor Higgins geworden - zijn eerste Nederlandse toneelrol sedert 20 jaar. Sonneveld heeft nu zes verschillende My Fair Lady-produkties gezien. Zesmaal prof. Higgins, zesmaal ánders, zesmaal een succes. Daar kan nog wel een zevende bij.

Friso Wiegersma. De man die dit allemaal in zijn hoofd moest hebben, moest uitkiezen en passen in het totaalbeeld van de show, is Friso Wiegersma. Hij is verantwoordelijk voor de montering van My Fair Lady volgende de decorontwerper van Oliver Smith en de costuumtekeningen van Cecil Beaton. Wiergersma werd gekozen omdat hij in Nederland als dé stijlontwerper bij uitnemendheid geldt. In My Fair Lady, zegt Wiegersma, ontmoeten we de Edwardian style in haar meest geraffineerde en - ten behoeve van een hedendaagse musical - natuurlijk enigszins gechargeerde vorm. Het is de society-stijl, die in de jaren voor de Eerste Wereldoorlog in Engeland de toon heeft aangegeven. In Nederland kennen we deze mode eigenlijk niet. Het is de eerste maal, dat zij zo uitbundig en nadrukkelijk op een Nederlands toneel wordt gepresenteerd.

Seth Gaaikema vierdejaarsstudent (Nederlands) in Groningen, zesdejaars-liedjesschrijver, tekstleverancier van Zijne Humoristische Hoogheid Wim Kan, oprichter en ziel van het Gronings Studentencabaret, heeft de vijftien liedjes van My Fair Lady vertaald. Vertaald, dat wil zeggen: volledig herschreven in het Nederlands, met behoud van Engelse gevoelssfeer en humor. Met dit werkje is Gaaikema precies 8 maanden intensief bezig geweest; hij nam alleen een paar weken vrij-af om een tentamen geschiedenis te plegen. Toen Seth in de krant las, dat er een Nederlandse versie zou komen, zie hij: dat kán niet! Juist omdat het zo onmogelijk leek, ging hij 't zelf proberen, voor de grap. Zijn eerste proeve van bekwaamheid leverde hij met: "kijk haar eens, een sloerie uit de sloppen" (look at her, prisoner of the gutter). Dat was het begin van het avontuur der herschepping, een fascinerende belevenis, waarvan Seth naar eigen zeggen ontzettend veel heeft geleerd. Hij had al verschillende My Fair Lady-liedjes op papier staan, toen de officiële opdracht van de producers kwam: lever hij de Nederlandse bewerking van de lyrics.

Jasperina de Jong las een oproep in de krant voor audities die werden gehouden voor deze musical. Piet Meerbrug en Willy Hofman vonden dat ze te weinig zangles had gehad.
Een tijdje later trad Jasperina op in het cabaretprogramma 'Schermutselingen'. Daarin zong ze het lied 'De stand-in', een parodie op de musical 'My Fair Lady'. Op drie melodieën uit deze musical zingt en speelt ze de stand-in van Eliza Doolittle, deze hoofdrol werd gespeeld door Margriet de Groot. In dat lied wenst ze Margriet de Groot allerlei onschuldige ziektes toe, zodat zij eindelijk kan invallen voor Margriet de Groot. Toen de regisseur Sven Age Larsen van MFL Jasperina dit nummer zag doen in het theater, hij was getipt door Wim Sonneveld, reageerde hij als volgt: "Waarom wist ik niet eerder dat er in Amsterdam zo'n Eliza Doolittle zat..."
Twee-en-een-halve maand heeft Jasperina toen in het koor gezongen, vergeefs als invalster van Dorien Mijksenaar, die op haar beurt weer de invalster was van Margriet de Groot.
Maar in september 1962 was het dan zover en kon ze eindelijk, alternerend met Margriet de Groot, een paar maanden de rol van Eliza Doolittle gaan spelen. Wim Sonneveld heeft haar een paar middagen geholpen bij de repetities. Jasperina in De Volkskrant van 5 mei 1962: "Ik heb zangles gekregen van Kees Smulders in Hilversum. Die man is zo goed voor me... reuze fijn. Hij heeft me zó geholpen bij al die moeilijke partijen van MFL. De rol van Eliza vind ik erg mooi om te doen, echt héérlijk. Er zit een gein in die tekst, omdat het Amsterdams is... en ik bén helegaar Amsterdamse."
site Jasperina de Jong)

Werkster: Wim raakte ook beinvloed door Higgins, het irriteerde hem dat zijn studeervertrek niet altijd in orde was, kapot of vies. Wim: Eenmaal ben ik met mijn huishoudster en mijn werkster naar het theater getogen om mijn toneelkamer eens een beurt te geven.