Wie mij wat langer gevolgd heeft, weet het zo langzamerhand wel: ik heb het niet op kerkgenootschappen. Of het nou hervormd is of gereformeerd, nieuw-vrijgemaakt of Luthers- evangelisch, links draaiend remonstrants of meervoudig onverzadigd apostolisch; ik wantrouw ze allemaal hevig.
Maar het Roomsch katholicisme bekijk ik met de allergróótste argwaan. Juist nu de kerken in zo'n hoog tempo leegstromen dat de oprechte atheïst zich alleen maar verheugd in de handen zou mogen wrijven, kijk ik met argusogen naar die ouwe Paapse praatjesmakers. Ze bieden links en rechts excuses aan, verontschuldigen zich bij iedereen die daar op aandringt, maar intussen blijven ze hun tanende macht propageren en opdringen. De afgelopen jaren hebben ze hun ongelijk toegegeven waar het Galileï betreft (en nog een aantal geleerden die dingen beweerden die juist waren maar door de Papen werden afgewezen of in de ban gedaan).
Ze hebben hun excuses aangeboden voor de heksenverbrandingen, de inquisitie en hun laffe houding tegenover de Joden in W.O. II, maar intussen gaan ze rustig door met het discrimineren van mensen met andere opvattingen dan de hunne, een andere moraal dan die zij prediken, en andere zeden dan waarop zij het patent denken te hebben.
Dat een niet onbelangrijk deel van het in middeleeuwse jurken geklede, priesterdom zich vergrijpt aan misdienaar, koorknaap en passerende biechteling wordt met de mantel der liefde bedekt. Maar nu er in de hoofdstad van de R.K. kerk - Rome dus - sprake was van een "World Gay Pride Day" deze zomer, halen de relitravestieten alles uit de kast om iedereen die voor zijn homoseksualiteit uit wenst te komen, in een smerig daglicht te plaatsen.
Homo's op het St. Pietersplein worden vergeleken met Neo Nazi's. Op zichzelf zou je dat nog als een compliment kunnen opvatten want ik meen me te herinneren dat "Rome" nogal goed met Mussolini overweg kon en Hitler ook niet zo heel veel tegenwind heeft geboden. Maar zo is het uiteraard niet bedoeld: Neo Nazi's en flikkers, wil Rome maar zeggen is één grote stinkende pot nat. Als kind zeiden wij tegen elkaar, als er werd gescholden: "Wat je zegt dat ben je zelf" en dat geldt natuurlijk nog steeds. Niet dat ik me wil verlagen tot dezelfde minderwaardige moddergooierij, maar om een aantal feiten kun je nou eenmaal niet heen. Dat het pausdom een objectieve stoornis is, en voortkomt uit geld- en machtbelust gajes. Dat er in naam van het Christelijk geloof gemoord is, verkracht, vernederd en geroofd. Dat er geen enkel verband is te ontdekken tussen het mysterie van de spiritualiteit en het gevestigde instituut "kerk". Dat "de kerk" nog steeds probeert om volken en individuen te intimideren met op leugens gebaseerde "waarheden". En die "waarheden" hebben ze gekoppeld aan een, door henzelf verzonnen God.
Een god als een opblaaspop. Te gebruiken als je denkt dat het tijd is. Of nee; een God, als een Japans computerhondje. Men heeft een hok voor hem getimmerd met daar omheen een omheining waarin de Kleine Robot vrijelijk mag springen, blaffen en kwispelen. Maar wel zo geprogrammeerd dat het diertje Zijn kunstje doet op ieder gewenst moment. Met geloof, spiritualiteit of mysterie heeft dat allang niets meer te maken. Nou kan men natuurlijk zeggen: Long, waar maak je je nou, zo druk om? En da's een goeie vraag. Die ik kort zal proberen te beantwoorden. Kijk, ik maak deel uit van "de homoseksuele gemeenschap". Ik geef toe: een bizar volkje. Een vreemde mengeling van leernichten, travestieten, kunstenaars, bankemployees, kappers, modeontwerpers, bouwvakkers (ik ken er écht één), verplegers, taxichauffeurs en welzijnswerkers. Ik doe maar een greep.
En nogmaals, dat kan soms een bizarre verzameling op leveren. Maar is dat zoveel bizarder dan een groep ongehuwde heren die zich in gestikte gewaden hullen met vreemdsoortige hoofddeksels en allerlei geheimzinnige attributen? Die zich ophouden in veel te grote, koude, tochtige gebouwen en de schaarse volgelingen slecht gebakken vliesjes aanbieden, die het lichaam moeten verbeelden van een waarschijnlijk nooit bestaand hebbende goeroe?
Figuren die, in een allang niet meer gesproken taal, hun bezweringen prevelen en hun liederen mummelen. Types die een mevrouw vereren die, wellicht tijdens het aardappelschillen of het strijken van haar echtgenotes overhemden, zomaar opeens zwanger blijkt te zijn geworden? Gasten die volhouden dat de wereld in 7 dagen is geschapen terwijl allang vaststaat dat daar miljoenen jaren voor nodig zijn geweest. Die een God ten tonele voeren die mensen het paradijs uitjaagt omdat ze een appeltje eten. Een God die hele volksstammen op zijn bevel laat uitroeien (inclusief dienst maagd, dienst knecht en veestapel) en daarna de hele wereld laat verzuipen op een paar lui na, in een bootje met wat beesten? Ik leerde vroeger ook: "Wie een splinter ziet in het oog van een ander, heeft er zelf een balk in" en "Wie van u zonder zonde is, werpe de eerste steen".
Nou, stenen zijn er genoeg geworpen door die Roomsche travestieten en hun balken zijn minstens zo groot als die van hun homoseksuele medemens. Dus lijkt het me verstandig als ze zich verder van commentaar onthouden waar het de "Gay Pride Parade" betreft. Nog verstandiger lijkt het me als ze voortaan gewoon mee paraderen. Geen mens zal het verschil zien.

Robert Long. ©

volgende column