"Ik zou met jou"
VAN FRISO WIEGERSMA
 


 
Ik zou met jou in rode kamers,
in de tijden van Couperus
Willen kwijnen bij een haardvuur
als het buiten lelijk weer is
Over onze 'kleine zielen'
kwijnend spreken met elkaar
En je schikt wat aan je kapsel
met een languissant gebaar

Maar de tijden zijn veranderd
en we rennen door de straten
En hoe kan ik in die herrie
over onze zielen praten
Maar dan sta je bij een stoplicht
op de hoek van het trottoir
En je hand gaat naar je haren
met een languissant gebaar

En de tijd staat stil, ik sta te kijken
Zoals ik vroeger ook gekeken hebben zou
Zoals ik over duizend jaren weer zou kijken
Want hoe ik ook mag lopen, ik kom altijd uit bij jou

Ik zou met jou op groene heuvels
in de tijd der Renaissance
Willen wandelen in de lente,
door de dorpen rond Florence
Hoogst verfijnde jongelieden
spelen liederen op een luit
En met neergeslagen ogen
zing je zachtjes voor je uit

Maar de tijden zijn veranderd
en we wonen op een flatje
Met het uitzicht op antennes,
zitten op een divanbedje
Maar dan zet je de pick-up aan
bij het denderend geluid
Van elektrische gitaren
zing je zachtjes voor je uit

En de tijd staat stil, ik zit te luisteren
Zoals ik vroeger ook geluisterd hebben zou
Zoals ik over duizend jaren weer zou luist'ren
Want hoe 't ook mag lopen, ik kom altijd uit bij jou

Ik zou met jou zo graag alleen zijn,
alles om ons heen vergeten
En met jou m'n leven slijten
totdat 't is opgesleten
Samen samen honderd worden
als een stokoud vogelpaar
Samen zitten op een bankje
met de handjes in mekaar

Maar de tijd die speelt je parten,
alles kan zo anders lopen
En wat blijft me anders over
dan het beste maar te hopen
En van jou te blijven houen
zoals ik nu van je hou
En aan jou te blijven denken
als je ooit verdwijnen zou

Want de tijd staat stil als ik aan jou denk
Dan weet ik zeker dat er niets verand'ren zou
Wanneer ik over duizend jaren terug zou komen
Want hoe ik ook mag lopen, ik kom altijd uit bij jou

Terug naar Wim Sonneveld en Friso Wiegersma