Oud Papier (of Foto's)
van Friso Wiegersma
Daar staat Ida van de Velde op een mooie zomerdag
In een jurk van voor de oorlog met een schaterende lach
Ja daar staat ze op de foto, was ze daar maar blijven staan
Dan had Ida van de Velde nooit meer verder hoeven gaan
Ida, Ida ging veel verder, eerst een vrijer toen een kind
En dat kind kwam voor d'r trouwen, ach bezint eer gij begint
Want dat kind dat wou niet deugen en d'r man vroeg doodgegaan
Ida, Ida op die foto, was je toen maar blijven staan
Was je toen maar blijven staan
Maar ze is niet blijven staan, ze is domweg door gegaan
Want de mensen willen doorgaan,
iedereen op zijn manier
Die manier dat is je leven,
ga maar door het duurt maar even.
Daarna word je oud papier
Daar staat Karel Uittenboogaerd met een onversaagde blik
Zomaar ergens in een weiland leunend op een hockey-stick
Ja daar staat 'ie op de foto, was 'ie daar maar blijven staan
Had 'ie nou nog kunnen leven, maar hij is jong doodgegaan
Omgeslagen en verdronken in z'n kano onverwacht
Net maar zeventien geworden, ach wie had dat nou gedacht
Altijd zeventien gebleven op die foto trouw bewaard
En dan kijk je en dan zeg je: hij is voor veel leed gespaard
Hij is voor veel leed gespaard
Veel heeft Karel daar niet aan, die was liever doorgegaan
Want de mensen willen doorgaan,
iedereen op zijn manier
Die manier dat is je leven,
ga maar door het duurt maar even.
Daarna word je oud papier
Vader in matrozenpakje, zeven jaar en o zo braaf
Hoge schoenen met daaronder "J. van Vlijmen, fotograaf"
Ja daar staat 'ie op de foto, nog geen flauw benul van mij
Vader toen nog zeven jaren, vader nu alweer voorbij
Zo wordt iedereen verleden want het apparaat zegt klik
En dan staan we op de foto, iedereen ook u en ik
Eeen bevroren stukje leven is voor altijd blijven staan
En het kijkt je van die foto's met papieren ogen aan
Met papieren ogen aan
Het heeft allemaal bestaan, allemaal voorbijgegaan
Maar de mensen willen doorgaan,
iedereen op zijn manier
Die manier dat is je leven,
ga maar door het duurt maar even.
Daarna word je oud papier
Oud papier, oud papier.
Naar Wim Sonneveld en Friso Wiegersma
Meer teksten van Wiegersma