Een oude koning waar de mensen veel van houden
Hij heeft een kroontje op, gemaakt van crepe papier
En het is mijn vader, het is mijn pa, het is die ouwe
Die een tukkie doet zoals haast elke dag
Terwijl hij eigenlijk als koning van de lach
Als ie zou kunnen, zo de planken op zou willen
Ik maak hem wakker en vraag hem: pa waar zijn je pillen
Hij is dan even in verwarring, die ouwe
Zat je te dromen, vraag ik, en hij knikt van ja
De ouwe vos met slimme oogjes
Ging wanneer zijn lijf het toeliet
Nog vandaag weer de fanfare achterna
Klom meteen weer het toneel op
Om het hooggeëerd publiek te vermaken, te ontroeren,
Maar hij is te oud, te ziek
Te oud en krakkemikkig om nog op tournee te gaan
Te oud voor volle zalen die bij het slotapplaus gaan staan
Te oud om nog te doen wat hij zou willen
Pa, hier ben ik, kom, blijf wakker, waar zijn je pillen
Er woont een koning in het land van Rosa Spier
Er woont een koning maar dan niet een van Nassauwe
Maar eentje die nog altijd past van het spel plezier
Het is mijn vader, het is mijn pa, het is die ouwe
De ongekroonde koning van de lach
Maar ook een van de mooiste acteurs die ik ooit zag
Soms moet ik hem tegen zichzelf beschermen, die ouwe
Want binnen in hem brandt nog steeds het vuur
Die ouwe boef die in zijn stoel wat zit te knikkebollen
Wil eigenlijk nog steeds op avontuur
De raskomediant die alle trukendozen kent
Wiens lichaam soms te zwak is om de kracht van zijn talent
Zijn meesterschap te schragen
Dat al zeven zonnen schijnt
En enkel door fysiek tekort soms in het niets verdwijnt
Want zijn lichaam, niet de man, is hier de stakker
Kom nou pap, hier ben ik, waar zijn je pillen? Blijf wakker.