De brief van Wim Sonneveld

 


Sommige liedjes hebben een heel verhaal achter hun naam staan, geen wonder dat Friso Wiegersma een boek vol schreef over deze anekdotes en achtergronden.

Hier richten we ons op 'Een simpel liedje', vertolkt door Willem Nijholt in de laatste show van Sonneveld. Het nummer was kwam pas recent op cd uit, omdat Phonogram de tekst liever geen bekendheid gaf, en wel om de volgende regels, die de wereld van de amusentsmuziek volgens hen in een kwaad daglicht stelde:

En na drie jaar lag Kobie
eruit bij het publiek
Ja ja zo gaat dat bij de
amusementsmuziek

Er werd echter nog meer commentaar op de tekt geleverd, en wel door de firma Luxaflex. Ze tekenden protest aan tegen

En als ie thuis kwam dee ze
de luxaflexen neer
Een lampje liet ze branden
dat gaf zo'n leuke sfeer
En Koen die kuste Kobie
en Kobie kuste Koen
Dan draaiden ze een plaatje
Het is niet te geloven
wat een simpel liedje kan doen.

Luxaflex was een 'trademark' en mocht niet zomaar gebruikt worden.
Wim schreef hierop de volgende brief waarin hij stelde dat de firma eigenlijk blij moest zijn met de gratis publiciteit:

 

 

 
 Naar WIM SONNEVELD

 TERUG naar de beginpagina