|
 Sommige
dingen krijg je nooit meer uit je kop. Flarden van kinderliedjes, een
uitspraak van een onderwijzer of je oma, zinnen uit een boek, een regel
van een gedicht, iets dat je ooit eens hebt gezien, gehoord of gelezen.
Bij het huis dat ik in Italië bewoon, bevindt zich een zwembad en elke
keer als ik in het water wil duiken, ligt er wel een torretje, een bij
of een klein hagedisje in te spartelen. Als het mogelijk is dan probeer
ik zo'n diertje uit het water te vissen. En elke keer dat ik dat doe,
speelt er een zinnetje door mijn hoofd dat ik onthouden heb van de "lagere
school met den bijbel".
Er werd ons verteld dat Jezus ooit gezegd moet hebben: "Alles wat gij
aan de minste mijner hebt gedaan, hebt gij aan mij gedaan". Waarom ik
dat heb onthouden weet ik niet, want een heel groot deel ben ik allang
vergeten, maar op de één of andere manier vind ik het wel een goede
leidraad voor mijn handelen. Ook sinds ik ambassadeur ben van "Varkens
in nood" komt die zin regelmatig bij me op.
Vanaf 4 oktober jl., mijn eerste dag in die functie, is het een heksenketel,
met televisie interviews, kranten artikelen, faxen, e-mails, brieven
en kaarten. Als je mijn vorige column
gelezen hebt (hij staat nog ergens op deze site) dan zal het je misschien
verbazen - ik was tenminste zelf zéér verbaasd - dat er zoveel commotie
is ontstaan over iets dat iedereen allang weet en wat al vaak voor die
tijd is uitgesproken. Boze boeren ("Hij vergelijkt ons met de nazi's."),
boze leden van de Joodse gemeenschap ("Hij vergelijkt ons met varkens.")
en boze politieke partijen ("De V.V.D. wil geen kontact meer met Varkens
in Nood."). Nou heeft de V.V.D. nog nóóit kontact gehad met V.I.N.,
dus daar ligt niemand van wakker en van die andere twee beschuldigingen
al helemaal niet. Behalve L.T.O. Dat is de "vakbond" die voor de boeren
opkomt. Zij spannen een rechtzaak aan om zowel V.I.N. als ondergetekende
hun plaats te wijzen en dreigen met een boete van 25.000 gulden. Toch
zijn de positieve reacties die bij ons binnen komen in de overgrote
meerderheid. Ik schat dat zo'n 80 à 85 % het van harte met ons eens
is. Bij de negatieve reacties valt het vooral op dat de verwensingen
bijna altijd anoniem zijn. Nooit eens een flinkerd die ook voor zijn
mening uitkomt ("Robert Long is een zielepóóóoooooooot", let op de woordspeling)
en er zijn naam bij vermeldt. Ook veel origineels over mijn woonsituatie.
Dat ik makkelijk lullen heb in mijn villa aan het Comomeer. Tja…
En dat ik daar dan zeker Italiaans varkensvlees eet. Tja…
Er was ook een meneer, als ik me goed herinner van L.T.O., die verklaarde
dat hij, samen met zijn kinderen al mijn platen had verbrand. Goh, denk
ik dan, was er vroeger ook niet ergens een partij die alles verbrandde
waar ze het niet mee eens waren?
Toch is er ongewild weer een zin bijgekomen die ik waarschijnlijk nooit
meer uit m'n kop krijg. Iemand mailde: Robert Long moet eerst eens nadenken
voor hij zijn verstand gebruikt!!!
Bij mij thuis is dat nú al een gevleugelde uitspraak. Maar van echte
kwaadaardigheid heb ik nog weinig gemerkt. Op één na. En die kwam uit
de Telegraaf. De krant van wakker Nederland, zoals ze zelf zeggen. Maar
dat "wakker" slaat dan toch niet op één van hun columnisten. Ik had
nog nooit van de man gehoord, maar iemand had het stukje voor me uitgeknipt
en doorgefaxt. Het is uitermate vermakelijk in zijn doorzichtige opzet.
De naam was niet goed te lezen maar hij heet Hoogland. Bob of Rob, daar
wil ik af zijn.
De bijgeplaatste foto toont een man met een beetje bolle kop en een
kort baardje. Hij schrijft dat er sinds mijn deelname aan "Unit Gloria"
en onze eerste hit "The last 7 days" alweer 35 jaar waren verstreken
en dat hij mij bij Nova op TV zag, ik citeer: "De haardos vergrijsd,
de leesbril op de neus teneinde zijn kippigheid te bestrijden, de rimpels
in zijn gezicht als ravijnen in een maanlandschap."
Wat een wakkere observatie van onze Bob of Rob.
En Bob zag nog meer (of Rob, daar wil ik dus af zijn). Hij zag ook dat
"Robert, oud en der dagen zat in de TV studio" zat. "Om een krankzinnige
uitspraak toe te lichten". En die uitspraak zou komen omdat ik door
V.I.N. "in staat werd gesteld het wegkwijnen, waaraan hij"- ik dus -
"zoals zovele bejaarden ten prooi was gevallen, een voorlopig halt toe
te roepen". Tussen nog veel meer s-s-scherpzinnigs (ik stotter heel
af en toe, dat zal de leeftijd zijn) ontdekte Rob (of Bob) ook nog dat
ik "geplaagd werd door een totaal gebrek aan inschattingsvermogen".
Maar vooral was Bob (of) begaan met de holocaust slachtoffers en hun
nabestaanden. Goh! En dat in de Telegraaf! Dat zal toch niemand gedacht
en verwacht hebben in de jaren dat de treinen af en aan reden en die
krant gewoon te koop was op de stations. Maar goed, dat is allemaal
verleden tijd. Laten we het over Rob en de varkens hebben. Eerst Rob
(…) maar, dat is er tenslotte maar één en van de varkens zijn er jaarlijks
miljoenen die een beschamend leven lijden tot de dood erop volgt. Bob
heeft gelijk waar het mijn uiterlijk betreft; 35 jaar ouder, grijs,
bril, rimpels. Krankzinnige uitspraak klopt ook, en wel omdat de situatie
krankzinnig is!
Maar hij vergist zich in mijn inschattingsvermogen. Zo schat ik hem
in op een kilo varkensvlees per week (van bij de kiloknaller: Nu fl.5
per kilo!!)
Ik schat hem ook in voor een windhaanmentaliteit: met wie het hardst
waait, draait hij mee en dat bepaalt z'n column. Maar bovenal schat
ik hem in op: waar maakt die ouwe seniele Long zich druk over! En daar
vergist Bob zich toch echt. Want het zou ook hém wel degelijk moeten
interesseren. Net als iedereen! Zijn bestaan wordt namelijk ernstig
bedreigd. Opzettelijk. Vlees van gekke koeien is in de voedselketen
terechtgekomen. Schapen zijn ziek, mensen sterven. Steeds meer mensen
zijn allergisch voor (varkens) vlees. Bedorven vlees wordt gewoon doorverkocht.
Kippenvlees moet op de verpakking een sticker hebben (is of wordt verplicht)
dat het gevaarlijk kan zijn.
Er wordt jaarlijks 550.000 kilo antibiotica gebruikt in de "vleesproductie".
Aan alles wat we eten wordt geknoeid, toegevoegd, veranderd en gemanipuleerd.
En of dat al niet erg genoeg is, worden zogoed als alle dieren die wij
willen eten, gehouden op een manier waar we ons allemaal diep, héél
diep voor zouden moeten schamen. En dat vraagt wel enige aanpassing,
natuurlijk. Ikzelf heb b.v. besloten niet meer bij A.H. te kopen zolang
niet elk filiaal standaard ecologisch (varkens) vlees verkoopt. Er zijn
andere supers die dat wel doen. En ik heb ook besloten dat elke politieke
partij die zich niet druk wenst te maken over dierenwelzijn en onze
voedselketen mijn minachting deelachtig zal zijn.
Afijn, lezer, je kunt wel merken dat de hele materie me behoorlijk in
zijn greep heeft. En dat zal nog wel even zo blijven, vermoed ik, want
ik vind het echt heel belangrijk.
Hopelijk jullie ook.
Knor knor. Long.
Robert Long. ©
Lees het persbericht
op de Varkens in Nood
pagina van Robert Long.
Zie ook : Long´s
Column 8 , Long´s CommentaarVIN.
,
CommentaarVIN2
(November 2000) en de Fotoreportage
.
terug
|
