Theaterprogramma TELKENS WEER HET DORP
Een theaterprogramma over (en tegelijk een hommage aan) het werk van
Friso Wiegersma met Jenny Arean, Joke de Kruijf, Marnix Kappers en Tony Neef.Is op dvd opgenomen, maar nog niet uitgebracht.
Wie kent ze niet, de Nederlandse evergreens Telkens weer en Het dorp? De man achter deze teksten is Friso Wiegersma. Zijn eerste theaterlied Nikkelen Nelis ('Zij kon het lonken niet laten') werd één van de klassiekers van onze cabaretgeschiedenis. Prachtige liedjes schreef hij voor Wim
Sonneveld (Lieveling, Josefien, Moeder, ik wil bij de revue) en later voor o.a. Willem Nijholt (Het lachen), Frans Halsema (De sneeuwman) en Purper (De middeleeuwen).Het viertal vertolkte in het theaterstuk ongeveer 26 liedjes, waaronder natuurlijk de liedjes waarnaar de show genoemd is. Soms lijkt het wel alsof Wiegersma niets anders geschreven heeft dan deze twee liedjes, vandaar de wat ironische verzuchting in de titel van het programma dat het publiek zal laten kennismaken met vele relatief onbekende juweeltjes van de hand van de meester.
Tevens was er een medley te beluisteren uit de musical
DE KLEINE PARADE, een van de eerste geheel Nederlandse musicals, gecreëerd door Wiegersma en Sonneveld.
Even napraten, van rechts naar links, Friso, Jenny, Marnix, Frans Mulder (Tony Neef op de voorgrond), Joke en Maarten Voogel. (foto D.van Zuilen)
De liedjes zijn nauwelijks gemoderniseerd, al kan er hier en daar (Dora, Josefien) wel iets veranderd zijn. Ook hebben sommige teksten nieuwe muziek gekregen van Ruud Bos.
,,De meeste mensen die zullen komen luisteren, kennen die liedjes toch zoals ze oorspronkelijk waren en vaak is de eerste opvatting van hoe het moet toch ook de leukste. Toch zitten er wel eigentijdse verrassingen in, hoor. Er komen misschien iets andere arrangementen, toegespitst op het combo Ruud Bos. En nieuw is ook dat de uitvoerenden mijn liedjes nog nooit hebben gezongen. Maar ze gaan ze niet ineens rappen of zo. Het publiek kent de liedjes in hun oorspronkelijk versie en vaak is de eerste opvatting van hoe het moet toch de leukste. Maar het wordt wel zo lichtvoetig mogelijk', vertelde Wiegersma. 'Het gaat vooral om de liedjes. Ik heb gezegd: niet te veel over me praten;
Telkens weer Het Dorp was in 2003-2004 vijf maanden lang in de Nederlandse theaters te bezoeken.
Een voorproefje was te zien in het programma rond de Musical Awards 2003, waarbij het publiek zeer enthousiast was.
Tony Neef werd overigens door Friso Wiegersma zelf voorgesteld voor dit programma, omdat deze zo onder de indruk was van diens optreden op het Gala van het Nederlandse lied dat in het teken stond van Wim Sonneveld. Daar zong hij een heel indrukwekkend Margootje.
Bij de repetities
Premiere
Nadat de eerste try-outs zeer positief ontvangen waren, was op 12 december in Amstelveen de premiere, waar zoveel belangstelling voor was dat sommigen moesten uitwijken naar de avant-premiere. De volle zaal werd getrakteerd op een stralende show die, hoewel er voornamelijk liedjes te horen waren, geen moment verveelden. Dit was vooral te danken aan de veelzijdigheid van het talent van Wiegersma, hij schreef mooie en weemoedige maar ook geestige en venijnige liedjes, die voor genoeg afwisseling zorgden. Op een kleine struikeling van Kappers na was het een avond die imponeerde en uitnodigde tot een volgend bezoek. De echte verrassing van de avond was Tony Neef, die schitterde in Mijn sigaret (foto onder) en het publiek totaal inpakte met zijn versie van Josefien. Het was duidelijk te merken dat hij dit lied ook het lekkerste vindt om te doen. Jenny Arean was onovertrefbaar in Wat jammer nou, maar ook de vele duetten en kwartetten waren pareltjes. Enkel jammer dat bij Alles niet voor de muziek van Erik Breij was gekozen, waarbij de vierstemmige cast tot zijn recht had kunnen komen, maar voor de filmversie. (want dat is het leuke van het werk van Wiegersma, veel teksten van hem zijn meermalen op muziek gezet.)
De hele voorstelling liep op naar een climax, en deze kwam ook, bedacht door Hans van der Woude, die vond dat ook Wim Sonneveld op deze avond thuishoorde.
Een fantastische avond, die duidelijk ook goed geregisseerd was.
Cd-presentatie
Op woensdag 21 januari werd eindelijk de lang verwachte cd gepresenteerd in een vol Nieuwe La Mar theater, een toepasselijke ambiance want hadden Sonneveld en Wiegersma daar niet hun grootste stuccessen behaald? Wiegersma zat in de zaal en kreeg na afloop een spotje, waarbij hij tijdens een ovatie bloemen kreeg aangereikt. De vier artiesten presenteerden de cd's en hielden een signeersessie.
Ook op tv was er aandacht voor het gebeuren, Albert Verlinde riep in Boulevard uit: "Iedereen heeft het altijd maar over Annie Schmidt en Guus Vleugel als de beste tekstschrijvers van Nederland, voor mij is Friso Wiegersma dé tekstschrijver van de eeuw!"
Wiegersma zelf bleef verbluft onder alle aandacht en complimenten voor zijn persoon en was vooral verheugd dat er nu een nieuwe generatie kan genieten van zijn liedjes.
Waarschijnlijk de jongste fan, Laura van elf!
Na de zomer werd het programma verlengd. Joke de Kruijff had echter andere verplichtingen en zou in eerste instantie door Brigitte Nijman vervangen worden. Uiteindelijk werd Ellen Evers aangenomen. Zij kende Tony Neef al uit Miss Saigon.
Friso met Joke bij de laatste voorstelling.
WIST U DAT:
2003
Groepsfoto's bovenaan, en foto van Evers: Govert de Roos
Een productie van Opus One
Naar de recensies en meer foto's
Naar interviews met Friso Wiegersma
Terug naar Wim Sonneveld en Friso Wiegersma